MHP Lideri’nin konuşması şu şekilde:

Değerli Dava Arkadaşlarım,

Saygıdeğer Misafirler,

Basınımızın Değerli Temsilcileri,

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin yasama çalışmalarına verdiği bir haftalık aranın ardından sizlerle ve aziz milletimizle paylaşacağım düşüncelerime geçmeden evvel saygın heyetinizi hürmet ve muhabbetle selamlıyorum.

Yurt içinde ve yurt dışında; televizyon ekranlarından, radyo kanallarından, sosyal medya platformlarından bugünkü toplantımızı takip eden bütün vatandaşlarımızı,

Gönül ve kültür coğrafyalarımızda onurlu bir hayatın mücadelesini vermek için gayret üstüne gayret sarf eden bütün kardeşlerimizi yürekten selamlıyor, hepsine şükranlarımı sunuyorum.

Kimi zaman kabaran hüzün dalgalarının altında çaresiz kalırız.

Kimi zaman ıstırapların sis bulutunda yolumuzu ve yönümüzü kaybederiz.

Kimi zaman da ihmaller zincirinin kıvılcımıyla tutuşur, kara dumanıyla boğuluruz.

Bir darbımesel ifade kalıbını alan “ateş düştüğü yeri yakar” cümlesi sık sık telaffuz edilse bile, elbette kazın ayağının hiç de öyle olmadığını biliriz.

Türkiye 21 Ocak 2025 tarihinin geceyi sabaha bağlayan bir saatinde, yani tam bir hafta önce kahredici ve korkunç bir felaketle sarsıldı.

Bolu Kartalkaya’da bulunan ahşap yapılı bir otelde çıkan yangın 78 kardeşimizi, 78 masum insanımızı, 78 suçsuz günahsız vatandaşımızı hem yakarak hem de zehirli dumanla boğarak hayattan kopardı.

12 Ocak 1920’de Meclis-i Mebusan’ın açılışı münasebetiyle Padişah nutkunu okuyan Sadrazam Ali Rıza Paşa’nın aynen dediği gibi; şu mühim anda vaziyetimizin vahameti tarife muhtaç değildir.

Evvelemirde güle oynaya tatile gidip de sıralı tabutlarla evlerine dönen merhum vatandaşlarımıza; okul sıraları boş kalan, karneleri yetim bırakılan çocuklarımıza ve küçücük yavrularımıza Cenab-ı Allah’tan gufran ve rahmet niyaz ediyorum.

Tekraren başımız sağ olsun diyorum.

Bu faciadan yaralı kurtulanlara ve halen tedavi altında tutulanlara geçmiş olsun temennilerimle birlikte şifalar diliyorum.

Şu yalın gerçeğin farkındayım; “boğaz dokuz boğumdur. Sekizi yutkunmak, biri de konuşmak içindir.”

Yanlış ve yalan bir kelamın, yıkıcı ve yıldırıcı bir bühtanın insani ve vicdani erozyonuna bugünkü hassas ve kırılgan dönemde tahammül etmek mümkün değildir.

Ortada dehşet uyandıran bir enkaz, yürekleri kavuran bir acı hamulesi varken, hiç olmaması gereken siyasi dalaşmaların, suç ve sorumlu izi sürmek için yapılan karşılıklı sataşmaların bir ur gibi etrafı sarması ne yazık ki insanlığımızdan utandıracak boyutlardadır.

Grand Kartal Oteli yangınında 8 aile yok olmuş, kimin umurunda!

Henüz körpe çağdaki 36 çocuğumuz hayata veda etmiş, öncelikle kimin gündeminde!

Alya, Vedia, Nehir, Ömür, Ayşe, Vedat, Mina, Alican, Elif Nas, Eren, Doğa, Mavi, Pera, Demir, Doruk, Elif, Atlas, Kemal, Özüm, Esat, Kerem, Lalin, Oya, Ala Dora, Pelin, Dila, Ela, Sümeyye, Bekir Sadık, Muhammed Selim, Yusuf, Defne, Sedat, Ela ve Buse evlatlarımızın sıcak evlerinde olmaları gerekiyorken, şu anda buz gibi toprağın koynunda kefenlerine dolanıp yatmaları işin özünde hepimizin bir felaketi sayılmayacak mı?